En zo hollen we met z'n allen de afgrond in.
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Frank
13 Januari 2008 | Laos, Vientiane
Alle lieve mensen,
Dit verhaal wordt voorspelbaar, na Birma is Thailand het ergste wat een mens kan overkomen. Thailand is niet leuk, welkom in het vankantieparadijs voor Koos, de Costa del Sol van de kerstvakantie.
Koos is weer op pad, veelal getooid met een mooie volle snor, en veelal getooid met een tatoeage. Koos kan ik nog vergeven, de welvaart speelt hem parten. Dan heb je de quasi hippie backpacker, veelal getooid met rastahaar en veelal, om het imago nog wat verder op te vijzelen, een gitaar torsend, geland in het gespreide bedje van de toeristenindustrie, dat zelf niet in de gaten heeft, en het verre oosten als nieuwe levenswijze en religie heeft omarmd. Ik heb Nederlanders getroffen die naar Thailand komen om te mediteren, zij vliegen dus de hele wereld over omdat je schijnbaar thuis voor de openhaard niet kunt mediteren. Ik heb twee Nederlandse vrouwen gesproken die naar Thailand zijn gekomen voor een kookcursus. In Birma zijn de mensen blij indien ze 's avonds te vreten hebben, Nederlandse vrouwen vliegen de wereld over voor een Thaise kookcursus.
En zo hollen we met z'n allen de afgrond in. Ik heb mensen gesproken aan wie ik moest uitleggen waar Birma ligt. Het kapitalisme komt niet ten val door decadentie, het kapitalisme is reeds gevallen door decadentie.
Snel weg hier. Ik zal er verder geen woord meer aan vuil maken.
20/12 Bangkok. Ik verbleef in de Khaosan Rd. Dit kunnen ze beter de Koosie Road noemen. Het is niet enkel een straat maar een hele buurt voor westerse vakantievierders. Extremer dan dit kun je het niet voorstellen.
23 December waren er verkiezingen in Thailand, uit veiligheidsoverwegingen werden de voorafgaande avond alle uitgaansgelegenheden gesloten, alcohol was verboden in de stad.
Op verkiezingsdag zelf ben ik 's avonds met een Thaise mevrouw naar de bioscoop geweest naar een verschikkelijk slechte film. Niet alle vooroordelen over Thaise vrouwen zijn waar want het was oprechte liefde, ik ben niet naief. De mevrouw was zelf niet gaan stemmen omdat bij de vorige verkiezingen haar moeder reeds geld had ontvangen van een andere kanditaat dan waar zij voor gestemd had en dat gaf problemen, dat is ongeveer de democratie in Thailand. Het hoogtepunt van de film was woorafgaand aan de film toen het volkslied werd gespeeld met beelden van koning Bhumibol Adulyadej, en toen moesten we allemaal in de houding gaan staan. De verering voor de koning is een grote grap, in de straten van Bangkok hangt elke honderd meter een groot portret van de man.
Op Kerstavond zit een mens normaalgesproken bij zijn familie, ik ben de seksindustrie van Bangkok gaan bekijken. En ik moet zeggen, het is groots, dit overtreft de Wallen. Het is een rare ervaring terwijl je een biertje zit te drinken er een twaalfjarig meisje aan je shirt trekt. Het is ook raar dat je met twintig westerse mannen naar tien dansende naakte vrouwen zit te kijken. Het is ook raar dat bij de ingang een bord hangt met de mededeling dat er (excuses voor het woord) een pussymirror is geplaatst daarmee wij de zaken eens goed kunnen bekijken. Waar vraag is is aanbod, dat zijn nu eenmaal de zegeningen van onze tijd.
Veel vooroordelen zijn waar, de meeste bezoekers zijn losers. Mannen van meer dan 100 kilo met een Thais vrouwtje van 50 kilo. En bij de uitgang lopen heel veel ladyboys rond. Wat ben ik blij dat ik dit allemaal weer heb mogen meemaken, u zult begrijpen dat reizen een enorme verrijking van de geest is. In Birma is het de dictatuur van het leger. In Thailand de dictatuur van het individu. En zo hollen we met z'n allen de afgrond in.
25/12 Viering van de geboorte van het kindeke Jezus is dit jaar aan mij voorbij gegaan, 35 graden is geen kerstsfeer.
26/12 Ayuthaya. Na de val van Sukothai de tweede hoofdstad van Thailand geworden. Van 1350 tot 1767, toen de Birmezen Ayuthaya met de grond gelijk maakten, was dit de hoofdstad van Thailand. Gezellig tussen alle andere toeristen in een oninteressante stad.
28/12 Sukhothai. Sukhothai was de eerste hoofdstad van Thailand. Dit moet een van de historische hoogtepunten van het land zijn. Het zal best historisch en cultureel veel waarde hebben maar dit is ongeveer de schaal duizend keer zo klein dan Bagan in Birma, maar dan met duizend keer zoveel toeristen. De tempels liggen in een klein gebied, alles is op loopafstand, en nog zijn er groepen die met de touringcar worden rondgereden. En dan mag je letterlijk, ik overdrijf niet, in de rij staan om een foto te nemen. Wegwezen uit dit land.
30/12 Chiang Rai. Net zo erg als het voorgaande. Ik verzin dit niet, een restaurant adverteerde in het Nederlands met een broodje kaas. Wegwezen.
31/12 Chiang Khong. Grensplaatsje met als grens de Mekong rivier. Met een bootje de Mekong over naar Laos.
Ik mag het land uit. Thailand was mijn straf omdat ik gevlogen heb, het was een zware straf.
Thailand is welvarend en westers, Laos is weliswaar arm maar de mensen lijden niet zoals de mensen in Birma wel lijden. Dat is een heel groot verschil. Het land moet nog door de poorten van de globalisering of is er hier en daar net doorheen. Het land is ongeveer tussen Birma en Thailand in, honderd jaar achter op Thailand en honderd jaar voor op Birma. Het land was onderdeel van Thailand totdat de Fransen Thailand dwongen het gebied ten oosten van de Mekong (Laos en het huidige Cambodja) over te dragen. Daarmee was Laos geboren, Thailand is nooit gekoloniseerd geweest omdat de Fransen en Britten hadden afgesproken een buffer tussen hun kolonies te houden.
Laos begint zich echt te ontwikkelen, over tien of twintig jaar is het land niet meer interessant maar indien je de toeristencentra ontwijkt is het nog leuk. Laos is het enige dunbevolkte land in Zuidoost-Azie, het heeft 5,7 miljoen inwoners. De natuur is mooi in de bergen. Het geld in Laos heet Kip.
Het land heeft nogal wat problemen uit het verleden. Per hoofd van de bevolking is Laos het meest gebombardeerde land ter wereld. Tussen 1964 en 1973 hebben de Amerikanen de grensstrook met Vietnam onophoudelijk gebombardeerd omdat Vietnamese communisten regelmatig de grens over vluchtten. De Viet Cong gebruikte Laos en Cambodja om Zuid-Vietnam te bevoorraden, de Ho Chi Minh route. De Amerikanen hebben 580.344 missies over Laos gevlogen en twee miljoen ton bommen laten vallen. Daarvan is 30 procent niet gedetoneerd en consequentie is dat er ook vandaag nog slachtoffers vallen en hele delen van het land onbruikbaar zijn. De Amerikanen hebben vooral hun best gedaan rijstvelden te bombarderen want zonder eten sterft de vijand vanzelf uit, veel rijstvelden zijn nog steeds onbruikbaar zijn. Het opruimen gaat nog zeker honderd jaar duren. Het is natuurlijk heel goed dat de Amerikanen dit gedaan hebben om onze hoogstaande beschaving te redden van het communisme maar het is aan de andere kant ook een beetje cru. Indien de Amerikanen morgen horen dat er terroristen op de Zuidpool verblijven gaan ze overmorgen de pinguins bevrijden.
Maar het bombarderen dreef de mensen vanzelfsprekend in de armen van de communisten. Na het vertrek van de Amerikanen uit Vietnam hadden de communisten Laos ook snel onder controle. Tien procent van de bevolking kon het land ontvluchten enzovoorts.
1/1/2008 Huay Xai, Laos. Leuk dorp aan de andere kant van de rivier. Jaarwisseling erg rustig gevierd met uitzicht over de Mekong. Met een Brit gesproken die ongeveer zijn hele leven al aan het reizen is en hij vertelde mij dat na Birma al het ander minder zal zijn, dat is geen fijn vooruitzicht. In het noorden van Laos wordt veel opium geproduceerd en geconsumeerd. Dit is al eeuwenlang praktijk net zoals in het noorden van Birma, in Thailand heeft de overheid dit uitgeroeid.
2/1 Luang Nam Tha. Dit is slechts zo'n dertig kilometer van de Chinese grens, het schiet dus lekker op. Dagje fietsen, twee dagen in een groot natuurgebied Nam Ha gelopen met gids en vier mensen. Helaas geen tijger tegen het lijf gelopen die hier natuurlijk ook nagenoeg uitgestorven zijn, maar ik had hem met huid en haar verslonden. Wel twee slangen gezien maar op ruime afstand. Slangen gaan 's ochtend vaak op paden liggen om warmte van de zon te vangen. Voor slangen ben ik ook allang niet meer bang, ook die verslind ik met huid en haar. Overdag is het warm maar 's nachts koud. Richting vijf graden en dat ben ik niet meer gewend. Ik vind dit ook meer voor jullie dan voor mij.
5/1 Op mijn verjaardag de hele dag in bussen gezeten naar Nong Khiaw. Mooi dorpje aan de rivier Nam Ou, 's avonds aan de rivier met twee mensen gegeten en dat was mijn verjaardagsfeest. Ik merk wel nu ik weer een jaar ouder ben geworden dat ik behoefte begin te krijgen aan iets meer vastigheid. Zoals het klokje thuis tikt, tikt het toch nergens.
Volgende dag weer bootje varen, het nodige gewandeld door leuke dorpjes enzovoort. De natuur van Laos is de moeite waard.
8/1 Richting Nam Noen, dat is niet ver van de Vietnamese grens. Slechte wegen met heel veel bochten in de bergen, het reizen duurt hele dagen. In deze omgeving moest ik dus op de wegen en paden blijven lopen wegens het gevaar van explosieven. Tot mijn ontsteltenis wilde niemand mij in het dorp een nacht in huis hebben waardoor ik weer een nacht buiten moest slapen. Bij een temperatuur van slechts tien graden is dat niet echt aangenaam want ik had mijn tas niet bij me. De hele nacht aan een rivier gezeten en uren aftellen, maar het hoort er een beetje bij wil je iets van de wereld zien. Dit zijn de momenten waarop ik graag iets meer vastigheid in mijn leven zou willen hebben.
10/1 Luang Prabang. Een mooi stadje met een mix van Boeddhistische en Franse architectuur. Ik begrijp niet dat hier honderdduizenden toeristen op af moeten stromen en ik begrijp vooral niet waarom deze mensen niet moeten werken. Dit is het moment waarop ik besloten heb de toeristenindustrie van Zuidoost-Azie te verlaten. Zuidoost-Azie is leuk voor toeristen, een reiziger heeft hier niets te zoeken.
12/1 Vientiane. Hoofdstad van Laos aan de Mekong, slechts 200.000 inwoners. Sympathiek stadje maar niet veel meer dan dat. Een dag is voldoende.
Alle lieve mensen, morgen terug naar Bangkok, visum regelen voor Indonesie, Papua Nieuw Guinea en Australie. Dat zal zeker een week duren en dan snel via Maleisie naar Indonesie. Het is een slecht verhaal geworden maar indien er niet veel beleefd is kan ik ook niet veel vertellen. Ik hoop dat u in de tussentijd gewoon verder gaat met uw werkzaamheden.
Vaarwel
Dit verhaal wordt voorspelbaar, na Birma is Thailand het ergste wat een mens kan overkomen. Thailand is niet leuk, welkom in het vankantieparadijs voor Koos, de Costa del Sol van de kerstvakantie.
Koos is weer op pad, veelal getooid met een mooie volle snor, en veelal getooid met een tatoeage. Koos kan ik nog vergeven, de welvaart speelt hem parten. Dan heb je de quasi hippie backpacker, veelal getooid met rastahaar en veelal, om het imago nog wat verder op te vijzelen, een gitaar torsend, geland in het gespreide bedje van de toeristenindustrie, dat zelf niet in de gaten heeft, en het verre oosten als nieuwe levenswijze en religie heeft omarmd. Ik heb Nederlanders getroffen die naar Thailand komen om te mediteren, zij vliegen dus de hele wereld over omdat je schijnbaar thuis voor de openhaard niet kunt mediteren. Ik heb twee Nederlandse vrouwen gesproken die naar Thailand zijn gekomen voor een kookcursus. In Birma zijn de mensen blij indien ze 's avonds te vreten hebben, Nederlandse vrouwen vliegen de wereld over voor een Thaise kookcursus.
En zo hollen we met z'n allen de afgrond in. Ik heb mensen gesproken aan wie ik moest uitleggen waar Birma ligt. Het kapitalisme komt niet ten val door decadentie, het kapitalisme is reeds gevallen door decadentie.
Snel weg hier. Ik zal er verder geen woord meer aan vuil maken.
20/12 Bangkok. Ik verbleef in de Khaosan Rd. Dit kunnen ze beter de Koosie Road noemen. Het is niet enkel een straat maar een hele buurt voor westerse vakantievierders. Extremer dan dit kun je het niet voorstellen.
23 December waren er verkiezingen in Thailand, uit veiligheidsoverwegingen werden de voorafgaande avond alle uitgaansgelegenheden gesloten, alcohol was verboden in de stad.
Op verkiezingsdag zelf ben ik 's avonds met een Thaise mevrouw naar de bioscoop geweest naar een verschikkelijk slechte film. Niet alle vooroordelen over Thaise vrouwen zijn waar want het was oprechte liefde, ik ben niet naief. De mevrouw was zelf niet gaan stemmen omdat bij de vorige verkiezingen haar moeder reeds geld had ontvangen van een andere kanditaat dan waar zij voor gestemd had en dat gaf problemen, dat is ongeveer de democratie in Thailand. Het hoogtepunt van de film was woorafgaand aan de film toen het volkslied werd gespeeld met beelden van koning Bhumibol Adulyadej, en toen moesten we allemaal in de houding gaan staan. De verering voor de koning is een grote grap, in de straten van Bangkok hangt elke honderd meter een groot portret van de man.
Op Kerstavond zit een mens normaalgesproken bij zijn familie, ik ben de seksindustrie van Bangkok gaan bekijken. En ik moet zeggen, het is groots, dit overtreft de Wallen. Het is een rare ervaring terwijl je een biertje zit te drinken er een twaalfjarig meisje aan je shirt trekt. Het is ook raar dat je met twintig westerse mannen naar tien dansende naakte vrouwen zit te kijken. Het is ook raar dat bij de ingang een bord hangt met de mededeling dat er (excuses voor het woord) een pussymirror is geplaatst daarmee wij de zaken eens goed kunnen bekijken. Waar vraag is is aanbod, dat zijn nu eenmaal de zegeningen van onze tijd.
Veel vooroordelen zijn waar, de meeste bezoekers zijn losers. Mannen van meer dan 100 kilo met een Thais vrouwtje van 50 kilo. En bij de uitgang lopen heel veel ladyboys rond. Wat ben ik blij dat ik dit allemaal weer heb mogen meemaken, u zult begrijpen dat reizen een enorme verrijking van de geest is. In Birma is het de dictatuur van het leger. In Thailand de dictatuur van het individu. En zo hollen we met z'n allen de afgrond in.
25/12 Viering van de geboorte van het kindeke Jezus is dit jaar aan mij voorbij gegaan, 35 graden is geen kerstsfeer.
26/12 Ayuthaya. Na de val van Sukothai de tweede hoofdstad van Thailand geworden. Van 1350 tot 1767, toen de Birmezen Ayuthaya met de grond gelijk maakten, was dit de hoofdstad van Thailand. Gezellig tussen alle andere toeristen in een oninteressante stad.
28/12 Sukhothai. Sukhothai was de eerste hoofdstad van Thailand. Dit moet een van de historische hoogtepunten van het land zijn. Het zal best historisch en cultureel veel waarde hebben maar dit is ongeveer de schaal duizend keer zo klein dan Bagan in Birma, maar dan met duizend keer zoveel toeristen. De tempels liggen in een klein gebied, alles is op loopafstand, en nog zijn er groepen die met de touringcar worden rondgereden. En dan mag je letterlijk, ik overdrijf niet, in de rij staan om een foto te nemen. Wegwezen uit dit land.
30/12 Chiang Rai. Net zo erg als het voorgaande. Ik verzin dit niet, een restaurant adverteerde in het Nederlands met een broodje kaas. Wegwezen.
31/12 Chiang Khong. Grensplaatsje met als grens de Mekong rivier. Met een bootje de Mekong over naar Laos.
Ik mag het land uit. Thailand was mijn straf omdat ik gevlogen heb, het was een zware straf.
Thailand is welvarend en westers, Laos is weliswaar arm maar de mensen lijden niet zoals de mensen in Birma wel lijden. Dat is een heel groot verschil. Het land moet nog door de poorten van de globalisering of is er hier en daar net doorheen. Het land is ongeveer tussen Birma en Thailand in, honderd jaar achter op Thailand en honderd jaar voor op Birma. Het land was onderdeel van Thailand totdat de Fransen Thailand dwongen het gebied ten oosten van de Mekong (Laos en het huidige Cambodja) over te dragen. Daarmee was Laos geboren, Thailand is nooit gekoloniseerd geweest omdat de Fransen en Britten hadden afgesproken een buffer tussen hun kolonies te houden.
Laos begint zich echt te ontwikkelen, over tien of twintig jaar is het land niet meer interessant maar indien je de toeristencentra ontwijkt is het nog leuk. Laos is het enige dunbevolkte land in Zuidoost-Azie, het heeft 5,7 miljoen inwoners. De natuur is mooi in de bergen. Het geld in Laos heet Kip.
Het land heeft nogal wat problemen uit het verleden. Per hoofd van de bevolking is Laos het meest gebombardeerde land ter wereld. Tussen 1964 en 1973 hebben de Amerikanen de grensstrook met Vietnam onophoudelijk gebombardeerd omdat Vietnamese communisten regelmatig de grens over vluchtten. De Viet Cong gebruikte Laos en Cambodja om Zuid-Vietnam te bevoorraden, de Ho Chi Minh route. De Amerikanen hebben 580.344 missies over Laos gevlogen en twee miljoen ton bommen laten vallen. Daarvan is 30 procent niet gedetoneerd en consequentie is dat er ook vandaag nog slachtoffers vallen en hele delen van het land onbruikbaar zijn. De Amerikanen hebben vooral hun best gedaan rijstvelden te bombarderen want zonder eten sterft de vijand vanzelf uit, veel rijstvelden zijn nog steeds onbruikbaar zijn. Het opruimen gaat nog zeker honderd jaar duren. Het is natuurlijk heel goed dat de Amerikanen dit gedaan hebben om onze hoogstaande beschaving te redden van het communisme maar het is aan de andere kant ook een beetje cru. Indien de Amerikanen morgen horen dat er terroristen op de Zuidpool verblijven gaan ze overmorgen de pinguins bevrijden.
Maar het bombarderen dreef de mensen vanzelfsprekend in de armen van de communisten. Na het vertrek van de Amerikanen uit Vietnam hadden de communisten Laos ook snel onder controle. Tien procent van de bevolking kon het land ontvluchten enzovoorts.
1/1/2008 Huay Xai, Laos. Leuk dorp aan de andere kant van de rivier. Jaarwisseling erg rustig gevierd met uitzicht over de Mekong. Met een Brit gesproken die ongeveer zijn hele leven al aan het reizen is en hij vertelde mij dat na Birma al het ander minder zal zijn, dat is geen fijn vooruitzicht. In het noorden van Laos wordt veel opium geproduceerd en geconsumeerd. Dit is al eeuwenlang praktijk net zoals in het noorden van Birma, in Thailand heeft de overheid dit uitgeroeid.
2/1 Luang Nam Tha. Dit is slechts zo'n dertig kilometer van de Chinese grens, het schiet dus lekker op. Dagje fietsen, twee dagen in een groot natuurgebied Nam Ha gelopen met gids en vier mensen. Helaas geen tijger tegen het lijf gelopen die hier natuurlijk ook nagenoeg uitgestorven zijn, maar ik had hem met huid en haar verslonden. Wel twee slangen gezien maar op ruime afstand. Slangen gaan 's ochtend vaak op paden liggen om warmte van de zon te vangen. Voor slangen ben ik ook allang niet meer bang, ook die verslind ik met huid en haar. Overdag is het warm maar 's nachts koud. Richting vijf graden en dat ben ik niet meer gewend. Ik vind dit ook meer voor jullie dan voor mij.
5/1 Op mijn verjaardag de hele dag in bussen gezeten naar Nong Khiaw. Mooi dorpje aan de rivier Nam Ou, 's avonds aan de rivier met twee mensen gegeten en dat was mijn verjaardagsfeest. Ik merk wel nu ik weer een jaar ouder ben geworden dat ik behoefte begin te krijgen aan iets meer vastigheid. Zoals het klokje thuis tikt, tikt het toch nergens.
Volgende dag weer bootje varen, het nodige gewandeld door leuke dorpjes enzovoort. De natuur van Laos is de moeite waard.
8/1 Richting Nam Noen, dat is niet ver van de Vietnamese grens. Slechte wegen met heel veel bochten in de bergen, het reizen duurt hele dagen. In deze omgeving moest ik dus op de wegen en paden blijven lopen wegens het gevaar van explosieven. Tot mijn ontsteltenis wilde niemand mij in het dorp een nacht in huis hebben waardoor ik weer een nacht buiten moest slapen. Bij een temperatuur van slechts tien graden is dat niet echt aangenaam want ik had mijn tas niet bij me. De hele nacht aan een rivier gezeten en uren aftellen, maar het hoort er een beetje bij wil je iets van de wereld zien. Dit zijn de momenten waarop ik graag iets meer vastigheid in mijn leven zou willen hebben.
10/1 Luang Prabang. Een mooi stadje met een mix van Boeddhistische en Franse architectuur. Ik begrijp niet dat hier honderdduizenden toeristen op af moeten stromen en ik begrijp vooral niet waarom deze mensen niet moeten werken. Dit is het moment waarop ik besloten heb de toeristenindustrie van Zuidoost-Azie te verlaten. Zuidoost-Azie is leuk voor toeristen, een reiziger heeft hier niets te zoeken.
12/1 Vientiane. Hoofdstad van Laos aan de Mekong, slechts 200.000 inwoners. Sympathiek stadje maar niet veel meer dan dat. Een dag is voldoende.
Alle lieve mensen, morgen terug naar Bangkok, visum regelen voor Indonesie, Papua Nieuw Guinea en Australie. Dat zal zeker een week duren en dan snel via Maleisie naar Indonesie. Het is een slecht verhaal geworden maar indien er niet veel beleefd is kan ik ook niet veel vertellen. Ik hoop dat u in de tussentijd gewoon verder gaat met uw werkzaamheden.
Vaarwel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
