De reis is een strijd geworden.

Hallo alle lieve mensen,

Helaas is er na Rusland niet veel gebeurd, er moesten nogal wat probleempjes worden opgelost. Te beginnen met de gezondheid, ik ben namelijk heel erg ziek geworden en heb in de hemel gekeken, maar ben nog op aarde.

14/5 Na het laatste scharreltje verschalkt te hebben en na het roken van de waterpijp moest ik het beloofde land verlaten. Een dag met de trein naar Astana, de grenscontrole viel alleszins mee. Ik moest douane-mijnheer ongeveer tien keer uitleggen dat ik uit Nederland kom en niet uit de Fillipijnen zoals hij maar bleef beweren. Astana is sinds tien jaar de hoofdstad van Kazachstan. Helaas heeft Kazachstan een president die gek is en deze mijnheer heeft tien jaar geleden besloten de hoofstad van Almaty naar Astana te verhuizen. Dit was grotendeels ingegeven wegens afscheidingsbewegingen in het noorden. In het noorden van Kazachstan wonen voornamelijk Russen, in het zuiden met name Kazachen. Astana is geen mooie stad, er wordt megalomaan, zoals de president, en lelijk gebouwd. Een nieuw parlement en ministeries uit de grond gestampt in een provinciestadje, geen gezicht dus. Overnacht in het ergste hok tot dusver, ingang aan de achterkant van een donker gebouw dat voor een ieder toegankelijk was en enorm smerig. 's Nacht een beetje geschrokken, eerst werd er op mijn deur geklopt, toen gebeukt en uiteindelijk werd de deur opengebroken. Ik mij snel aankleden maar om een onduidelijke reden hield het op.

Volgende dag snel naar Almaty. De treinreis was mooi. Eindeloze steppes met wilde paarden, kuddes vee met een herder te paard. Ik kon mijn neus niet van het treinraam weg houden, dit was echt bijzonder. Je ziet een geschiedenis van een nomadenvolk aan je voorbij trekken. Totdat Stalin de knoet ook over dit volk gooide was Kazachstan al millennia een nomadenvolk, toen Stalin in 1930 verordonneerde dat de nomaden in kolchozen moesten leven, heeft men hier massaal uit protest het eigen vee geslacht. Dit werd natuurlijk weer massaal de Goelag, ongeveer twee miljoen Kazachen de dood ingejaagd enz.

In de trein natuurlijk weer veel wodka moeten drinken op de vriendschap. Een beetje vermoeiend wordt het wel als tijdens het achteroverslaan van de vijfde "eeuwige vriendschap" wodka de zesde alweer wordt ingeschonken. Maar er stond veel en goed eten tegenover dus ik kon niet dronken worden. Ik moest ook nog een toespraak houden en wenste Kazachstan ooit Nederlands voetbal en een Nederlandse democratie toe, en Nederland Kazachse gastvrijheid. En hupsakee de volgende wodka.

In Almaty gelukkig snel een hotel gevonden want het begon te regenen, vijf dagen lang bijna onafgebroken. Ik denk dat de wolken tegen de bergen blijven hangen. Almaty kun je in een dag zien, maar helaas moest er veel georganiseerd worden en derhalve ben ik een beetje hangen geblieben.
Eerst moest ik naar de dokter, toch wel wat serieuze problemen. Ik ben inmiddels aan de antibiotica en hoop in godsnaam dat het werkt, anders heb ik een probleem. Ik heb longontsteking en een andere ontsteking die het volk niets aan gaat. Ik zal echter de reis voortzetten. Ooit zal moeten worden bewezen dat de wereld rond is. Die verantwoordelijke taak heb ik op mij genomen.
Een bijzonder woord van dank aan de online-dokter Bruno Capone, die mij met raad heeft bijgestaan. Zo'n naam geeft vertrouwen.

Tevens nieuwe visa geregeld, en dat probeert men hier zo moeilijk mogelijk te maken. Eerst letter of invitation van een reisbureau regelen. Dan naar de eerste ambassade, paspoort een paar dagen kwijt. Zonder paspoort ben ik huiverig de straat op te gaan want indien de Kazachse politie mij controleert dan is de kans groot dat ik vrolijk de bak in ga. Niet door rood licht lopen enz. Sowieso niet zo verstandig want het verkeer is hier rennen voor je leven.
En dan dezelfde procedure bij de volgende ambassade. En de Oezbeekse ambassade meldde vrolijk een week later dat het visum niet doorgaat. Ik heb nu visum voor Kyrgizie, de bergen in, en probeer vandaaruit naar Oezbekistan te komen. Vanuit Oezbekistan naar Afghanistan. In het noorden van Afghanistan kun je veilig reizen, ik wil hier de moeder van alle steden Balkh bezoeken.

Dus ik zit een beetje vast in Almaty, indien ik de beschikking over mijn paspoort had ben ik een paar keer de bergen in geweest. Vanuit de stad zie je de witte bergtoppen al liggen. Erg mooi, en je loopt er dus zo in. Na een paar uur lopen zit je zo boven de drie kilometer en kun je over gletsjers lopen. Dus zo slecht heb het nog niet.

In mijn hostel deel ik een kamer met een Kazachs boksteam. Nadat ik beleefd geweigerd heb als sparringpartner (lees boksbal) te dienen werd ik uitgenodigd voor hun bokswedstrijd, niet zo interessant.

Kazachstan is dus een moeilijk land. De president Nazarbaev was leider van de Communistische partij in 1989 en na de onafhankelijkheid in 1991 is hij erin geslaagd tot vandaag president te blijven. Hij was ineens van communist kapitalist geworden en is inmiddels een van de rijkste mensen ter wereld. Hij beschouwt het land, en zijn olierijkdom uit de Kaspische zee als zijn persoonlijke eigendom, geef het paard maar genoeg haver dan valt er altijd nog wat weg te pikken voor de musjes. Ik heb zijn stoet met auto's in Almaty voorbij zien rijden. Vorige week is de dictator verkozen als president voor het leven door het parlement. Het land is dus in handen van het gajes en de hielelikkers.
Heel irritant is ook de propaganda voor zo'n man.

Kazachstan heeft waarschijnlijk de grootste milieuproblemen ter wereld. De Russen hebben hun best weer gedaan. Ten eerste beschouwden de Russen dit land leeg, er konden dus kernproeven worden gehouden. In het noorden is een groot gebied vervuild, veel mensen zijn ziek, en het vervuilde gebied is ongemarkeerd.

Dan de bekende problemen met het leeglopen van het Aralmeer. Chroetsjov bedacht dat er katoen moest worden verbouwd in de landen rondom het Aralmeer. De Sovjetingenieurs hadden het leeglopen van het Aralmeer voorzien, maar vonden dit blijkbaar aanvaarbaar. Op dit ogenblik is het Balkashmeer eenzelfde lot beschoren, het is ook aan het leeglopen.
Dan is de Kaspische Zee ernstig vervuild door de oliewinning en de vervuiling met pesticiden en kunstmest.
En doordat er te veel vee wordt gehouden begint dit land een woestijn te worden. Maar de president is vooral bezig zichzelf te verrijken dus er zal voorlopig niets veranderen. Ik zal jullie niet vermoeien met andere problemen in dit land.

Kazachen zijn wel weer aardig, gemoedelijker dan de Russen. De gastvrijheid van Centraal Azie is ongeevenaard.
Ze hebben wel de merkwaardige gewoonte om mij uit te lachen wegens mijn lengte en grote neus. Kazachen hebben een ingedeukte neus en ik het tegenovergestelde, ik vind het heel onbeleefd maar ze staan regelmatig in een groepje mij uit te lachen. Ik zal de Kazachen niet uitlachen om hun gouden tanden wat hier mode is.

In mijn hostel staat de gast wel onderaan de hierarchie, dat is nog Sovjet-nalatenschap. Indien ik wil douchen moet ik eerst betalen, dan is de douche meestal gesloten wegens schoonmaken of reparatie. En als de toiletrol op is wordt mij het winkeltje aan de overkant gewezen waar ik zelf een rol kan kopen. Zes euro per nacht dus misschien ook wel reeel.

2 Juni iets heel ergs meegemaakt in Almaty, dit was heel naar. Stond ik tegen aan vrouw aan te schurken in de kroeg, voor de duidelijkheid, met haar instemming en ik was nuchter want ik ben al weken nuchter door de antibiotica, vraagt ze mij of ik er mee wil ophouden omdat ik stonk, geeft dat klotewijf mij dus de schuld dat ik sinds Moskou geen wasmachine meer heb kunnen vinden. Maar de lieve schat gaat vandaag mijn was doen.

Ik zal blij zijn indien ik de stad kan verlaten, ik heb het nu wel gezien, maar dan ga ik het tempo er goed in gooien. Het begint namelijk enorm warm te worden, gisternacht 25 graden, dus ik wil graag de bergen in van Kyrgizie.

Alle lieve mensen, ik wens jullie natuurlijk veel plezier met jullie vakanties. De boog kan immers niet altijd gespannen staan, dan kan de reis eindelijk beginnen.