Hemelse bergen

Alle lieve mensen,

Ik was in de hemel maar ben toch nog op aarde. Tian San betekent hemelse bergen, en dat zijn deze bergen.

18/7 Almaty, jawel weer terug in Almaty. Eerst van Tashkent naar Symkent in Kazachstan. Bij de grens komt de douane gewoon vragen of ik voor tien dollar de twee uur durende rij wil passeren. De zon was dusdanig dat ik dit geaccepteerd heb en de formaliteiten waren ook meteen geregeld. 's Nachts met de bus naar Almaty. Na een uur reizen ontstond er rook in de bus. Enige paniek onder de mensen, ik stond heel snel bij de deur. Kinderen en bejaarden het laatst, zoals het hoort. Na drie uur sleutelen deed de bus het weer en kon de reis worden vervolgd.
Tsja, wat moet ik nu weer in Almaty. Eerst de reis en dan het meisje. Even een paar dagen afscheid genomen op basis van een transitvisum voor vier dagen. Maar nu is het echt over, de verantwoordelijkheid voor de reis gaat voor.

22/7 Bishkek, via Bishkek naar het Yssyk Kul meer is praktischer. Het grappige is als je rondreist in een regio je regelmatig medereizigers opnieuw treft. In het hotel in Bishkek kwam ik verschillenden tegen van al lange tijd geleden.

23/7 Karakol. Ik moest nog even een dag wachten voor het slechte weer maar toen ging de echte tocht beginnen. Dit was het echte trekken, over boomstammen met woeste rivieren eronder. Indien je daar invalt is het volgens mij over. Langs smalle richels met diepe afgronden en heel veel regen. Vijf dagen door de hemelse bergen gelopen, wat is dat mooi. In Karakol twee Fransen getroffen met wie ik mee mocht, tevens een gids mee. Een klein mannetje met een hele grote tas en een onmenselijk tempo. Tentje gehuurd, veel eten meenemen en voldoende kleding. Dag een was redelijk te doen. Al aardig geklommen en een paar meter naast de rivier overnacht. 's Avonds mooi kampvuur gemaakt om warm te worden en diep in de slaapzak gedoken. Volgende dag was de zwaarste, heel lang gelopen, grotendeels steil omhoog. Langs het prachtige Ala Kol meer en over de hoogste pas, 3850 meter hoog. Het begon al te regenen en bij de afdaling zware regen en soms sneeuw. Tent opgezet en doorweekt je tent in en proberen warm te worden. 's Ochtends zagen we de wolken in het dal hangen. Even later weer veel regen en door rivieren gebaad. Dag vier weliswaar nog steeds regelmatig regen maar we kwamen lager en het werd warmer. Bij een natuurlijke warmwaterbron overnacht en 's avonds een bad genomen. Onderweg geen beren tegengekomen die hier ook bijna niet meer zijn. Tevens geen foto's kunnen nemen want ze hebben mij lege batterijen verkocht in Karakol. Maar van de Fransen krijg ik foto's. Conclusie is wel dat de longontsteking helemaal weg is, misschien ook wel te verwachten maar erg prettig.

29/7 Van Karakol naar Kochkor. Veel problemen onderweg. Mijn auto kreeg een regen van steentjes door een inhalende auto. Dit werd niet geaccepteerd en na een wilde achtervolging werd de andere bestuurder klemgereden. De heren gingen vechten en ik heb mij daar niet mee bemoeid. Ze hebben hier gouden tanden dus dat solderen ze maar weer vast.

In Kochkor was ik weer een soort van circusattractie, de hele dag tien kinderen achter mij aangehold. Een wandeltocht met een Brit en een Australier georganiseerd. Of beter gezegd niet georganiseerd, we hadden het een beetje onderschat en zijn zonder gids naar het Song Kol meer vertrokken. De eerste dag met een taxi voor een bergketen laten brengen. Weer zwaar klimmen in erg warm weer. Helaas regent het deze zomer veel in Kyrgizie waardoor wij regelmatig onze kleding moesten uittrekken om een paar flinke rivieren te passeren. 's Avonds bij mensen thuis overnacht. Wij hadden geen tenten mee, was ook al niet zo slim.
De volgende dag begon de ellende, eerst steil omhoog klimmen tot het hoogste punt van 4350 meter. Geloof mij, dat is hoog. Het weer was al omgeslagen en we hebben ons regelmatig verlopen. Daar verlies je dus tijd mee. Het werd echt navigeren met compas en kaart. Ik ben in mijn leven nog nooit zo kapot geweest als toen wij het hoogste punt bereikten. En dan moet je in hoog tempo in de sneeuw naar beneden want het begint avond te worden. Tevens moet je maar onderdak vinden zonder gids. Het was al nagenoeg donker toen wij in een dal een jurt vonden. We mochten blij zijn dat men hier een traditionele gastvrijheid kent en je niet meer laat gaan. Dus na het drinken van thee mochten wij bij hele arme mensen overnachten. Met zeven mensen op een rij, opa, moeder en twee kinderen. De jurt was lekker warm middels gedroogde paardenvijgen in de kachel. 's Ochtends nog heel veel vieze paardenmelk moeten drinken. Dit is dus wel het echte werk, zonder organisatie bij mensen in een jurt overnachten. 's Ochtends vertrok opa te paard om zijn dieren te zoeken. Wij gingen verder richting het meer.

Vanaf hier werd de tocht makkelijk en wij zijn via het Song Kol meer naar een jurtkamp gelopen waar men jurts voor toeristen heeft. Het Song Kol meer ligt op ruim 3000 meter hoogte. Volgende dag nog een halve dag moeten lopen omdat andere toeristen ons niet wilden meenemen terug naar Kochkor. Echt heel triest, sta je aan de kant van de weg in de regen en de mensen met wie je 's ochtends nog ontbeten hebt rijden door. Zo zie je het verschil tussen Europese en Kyrgizische mentaliteit. Omgeving allemaal erg mooi en achteraf misschien geen spijt maar tijdens het lopen wel degelijk. Het was iets teveel maar desondanks hebben we het overleefd. Tevens geen wolven tegengekomen die hier in groten getale aanwezig zijn maar enkel in de winter mensen aanvallen. Dat is geen stoer verhaal maar waar. Wel veel wilde paarden gezien.

4/8 Teruggereden naar Bishkek om vandaaruit naar Osh te rijden, wegen dwars door het land hebben al vijftig jaar geen onderhoud gehad dus zijn onbegaanbaar. Vanuit Osh via Sary Tash nog honderd kilometer naar de Chinese grens die ik overmorgen hoop te passeren. De grens is de Irkeshtam pas, er is geen transport naar de grens dus liften. Tevens het einde van vier maanden oefening van de Russische taal. Nu ga ik Chinees leren of misschien niet.

Alle lieve mensen, ik hoop dat jullie inmiddels ook allemaal op vakantie zijn geweest en met de sympathieke Nederlandse buren de prijs/kwaliteit verhouding van het appartement hebben besproken. Tevens een datum hebben afgesproken om de foto's te komen bekijken. Dan ga ik naar een nieuwe wereld.

En zoals jullie misschien hebben opgemerkt zijn er foto's geplaatst. Helaas nog niet bij dit bericht, ik wacht op de foto's van de Fransen. Over een week zullen de foto's wel geplaatst zijn. Bekijk ze allemaal want het kost mij geld.
groet